Meer Van Mij

Het gekleurde Energetische Week Bericht van vorige week heeft veel aangeraakt.

Niet alleen omdat de zon langzaam uit ons leven wordt gebannen. Zo lijkt het. Maar ook omdat iedereen intuïtief voelt dat kleur noodzakelijk is om een beetje een leuk leven te kunnen leiden.

Vorige week schreef ik:

‘Zonder zonlicht gaan we elke dag een beetje meer dood. Tenzij je het leven leeft alsof je de zon zelf was. Heb lief, zonder voorbehoud. Wees spontaan, zonder schaamte. Wees moedig, zonder angst om te falen. Wees kleurrijk en levendig, stralend en liefdevol; als ons het zonlicht onthouden wordt kun je het beste zelf het zonnetje in huis worden.’

Ondertussen lijkt het steeds grijzer te worden.

Er vallen meer bommen. Er worden meer raketten afgeschoten. Er draaien meer mensen door. En er valt weer even meer regen.

Het roept op om te onderzoeken waar je zelf ongemerkt vergrijsd bent.

Verstrikt in gewoontes en comfort waarmee jouw kleur een beetje vervaagd is. Ongemerkt. Aangepast.

Wat te doen?

Keuzes maken, schoonmaken, opruimen en loslaten helpt! Vereenvoudigen helpt! Teruggaan naar wat zuiver en authentiek is, helpt!

Als je een ruimte vol met spullen hebt, kun je de individuele kwaliteit van die spullen niet meer herkennen.

Als je bril vol met vlekken zit, kun je niet meer helder zien. Als je teveel rollen te vervullen hebt, verdwijnt je individuele eigenheid.

En in dat proces van keuzes maken, schoonmaken, opruimen, loslaten, vereenvoudigen en teruggaan naar wat zuiver en authentiek is, wordt je eigen kleur weer zichtbaar.

Ik beken kleur en maak keuzes. Dit wel. Dat niet. Dichter bij mezelf. Dichter naar mezelf toe. Dichter bij wat ik liefheb en wat mij lief heeft.

Ik beken kleur.

Om meer mezelf te kunnen laten zien. Daarom zal ik dit jaar voor het allerlaatst het Mentorjaar geven! Om ruimte te maken voor meer van mij.