De Spirituele Great Reset deel 2

Ik had het over de bizarre reprise van gebeurtenissen die zich de laatste tijd aandienen. Mensen uit mijn verleden die belangrijk voor me zijn geweest, zijn er ‘ineens’ weer. Het lijkt erop alsof elk van hen iets vertegenwoordigt; een fase in mijn leven, een keuze gemaakt, een richting gekozen en ervaringen opgedaan. Ze helpen me te zien hoe gebeurtenissen en keuzes de knoopjes zijn die mijn levensweefsel gevormd hebben en bij elkaar houden.

Juist doordat, door de inwerking van de zonsverduistering, het energetisch weefsel wordt opgerekt, worden de individuele knoopjes in de weefsel duidelijker zichtbaar.

Dat energetisch weefsel waar ik het over heb is de onzichtbare structuur die het leven vorm en inhoud geeft. Het wordt gecreëerd door kosmische patronen en energetische tendensen die keuzes en gebeurtenissen beïnvloeden en daardoor in een gemanifesteerde vorm in je leven zichtbaar worden.

Beter gezegd: dit energetisch weefsel wordt enerzijds gevormd door het lot en anderzijds door hoe we met dat lot omgaan.

Zoals schering en inslag samenwerken om een stuk textiel te creëren. Het is een prachtige ontmoeting tussen datgeen wat te groot en te ongrijpbaar is voor woorden (en mensen daarom graag goddelijke kwaliteiten toedichten) en hoe je zelf als mens daarmee omgaat.

Je leven zit vol met deze ontmoetingen.

Sterker nog, het bestaat bij de gratie van dit soort ontmoetingen. En als je heel veel leeft, krijg je een heel verfijnd weefsel met heel veel knoopjes; de plekken waar die ontmoetingen hebben plaatsgevonden en vorm aangenomen hebben.

Nu het energetisch weefsel door de zonsverduistering wat is opgerekt, krijg je beter zicht.

Enerzijds op dit weefsel. Anderzijds op de individuele knoopjes. Een uitgelezen kans dus om de vormende film van je leven weer even terug te kijken. Wanneer je een film voor een tweede keer ziet, kun je beter herkennen welke aanwijzingen in het begin van de film leiden tot gebeurtenissen verderop. De samenhang wordt zichtbaar. Die kans bestaat er nu dus ook voor jezelf en je kijk op je eigen leven. Je kunt terugkijken en weeffoutjes ontdekken, of plekjes waar je een steekje hebt laten vallen. Het terugkijken geeft de mogelijkheid om die foutjes te herstellen en de steekjes op te halen.

Trouwens, niet alleen dat; in de herhaling krijg je ook de kans de resultaten van keuzes en gebeurtenissen anders te kwalificeren.

Zo stuitte ik afgelopen week op een video op YouTube waarin de nodige uitleg wordt gegeven over de ontwikkelingen op het plateau van Giza waar de drie bekendste piramides staan. Jaren terug heb ik veel tijd doorgebracht in Egypte op datzelfde plateau. Ik ben er meerder keren geweest. Niet alleen omdat de plek me fascineert (nog steeds ja) maar ook omdat er duidelijk een magnetische aantrekkingskracht van uit ging. Ik kan me herinneren dat ik als kind een documentaire zag over Jean-François Champollion die, in het kielzog van Napoleon Bonaparte, in Egypte fascinerende ontdekkingen heeft gedaan. Ondermeer heeft hij later het fundament gelegd voor het kunnen ontcijferen van de hiërogliefen.

Die documentaire staat me nog helder voor de geest ondanks dat ik destijds zes of zeven moet zijn geweest.

Vooral een afbeelding van de sfinx, nog tot aan het hoofd begraven in het zand, met mannen en soldaten die daarom heen staan, raakte me diep. Zonder het hardop uit te spreken ‘wist’ ik dat ik daar ooit naartoe zou gaan. Wat ook is gebeurd. Wat ik daar heb meegemaakt is een verhaal op zich dat veel te lang is voor in een EWB. Misschien wordt het nog wel eens een boek. 😉 Wie zal het zeggen.

Voor nu wil ik me even beperken tot dat filmpje op YouTube.

Het toont onderzoek naar wat het ‘geheim van Giza’ genoemd wordt. Een ondergronds netwerk van gangen en ruimtes en een vermoeden van een grote ondergrondse tempel. Edgar Cayce noemde dat ‘The Hall of Records’. Een soort bibliotheek waarin, door middel van inscripties in wanden, tabletten en zuilen, oude kennis en wijsheden voor het nageslacht bewaard zijn gebleven.

Het filmpje brengt ruimtes in beeld waar ik ook in ben geweest.

Het is nu onvoorstelbaar wat ik allemaal heb kunnen onderzoeken. Ik ben zelfs ín de sfinx geweest! En dat allemaal met een vrijbrief in mijn hand geschreven door Zahi Hawass himself, director of the antiquities department, die ook in deze video te zien is. Echter het gangenstelsel zoals dat nu door onderzoek in kaart is gebracht, was destijds nog niet bekend. Desalniettemin is dat wat ik destijds ‘gezien’ heb en wat ik gedeeld heb met mensen als Marc Lehner, John Anthony West, Robert Bauval en Graham Hancock.

Nu dat filmpje ineens opduikt, overigens zonder dat ik er naar op zoek was, wordt dat hele stuk van destijds weer gereactiveerd.

Het vormt een belangrijk onderdeel van mijn levensweefsel. Het bevat enorm veel interessante knoopjes. Maar ook de knoopjes die alle ingewikkelde en lastige keuzes van het reizen naar Egypte weergeven. Het is wonderlijk hoe juist nu, juist dit stuk levensweefsel ineens verder uitgelicht wordt. Alsof het me er aan wil herinneren dat ik nooit de makkelijke weg gekozen heb. Noch een weg die maatschappelijk als gepast werd beschouwd. Maar dit stuk levensweefsel maakt wel duidelijk dat het volgen van mijn intuïtie me veel heeft gebracht.

Nodigt deze reactivatie uit tot een reset van wat ik nu aan het doen ben?

Een grote Spirituele Reset van mezelf?

💮 Welk stuk levensweefsel dringt zich momenteel aan jou op?

💮 Welke informatie draagt dit weefsel dat nu relevant voor je is?

💮 Wat is het inzicht dat dit je oplevert en welke actie wil je daaraan koppelen?